Droomdenken

Om op de meest vernieuwende wijze te kunnen gaan nadenken, is datgene wat men 'droomdenken' noemt, ongetwijfeld de meest geschikte wijze van denken. Bij deze vorm van denken laat men in zijn gedachten nieuwe inzichten doen ontstaan, namelijk door eerst diep over een bepaald probleem te gaan nadenken en vervolgens over dat probleem te gaan dromen. Tijdens het zogenaamde 'droomdenken' zijn mensen vaak in staat om tot verrassende goede oplossingen voor een probleem te gaan komen. Van de mogelijkheid om via droomdenken tot de oplossing van een probleem te komen, zou men dan ook ten allen tijde gebruik dienen te maken. Natuurlijk kan men dat niet doen door eventjes een schakelaar in de eigen hersenen te gaan omdraaien. Maar men kan wel de omstandigheden creëren waaronder het doen ontstaan van het droomdenken zich zo frequent mogelijk voordoet.

Soms kan men lange tijd geen oplossing vinden voor een bepaald probleem en denkt men er constant aan. Dan ineens vindt men de oplossing in een droom. Dat noemt men een eureka-moment! Ons onderbewustzijn weet het antwoord dan blijkbaar reeds al. Maar die oplossing zal dan, op dat eerdere moment, nog niet in het bewustzijn zijn aangekomen. Tijdens de slaap is het onderbewustzijn actiever dan anders het geval is. En daardoor komt men gemakkelijker dan anders op het antwoord. Beleeft men op zeker moment, tijdens de slaap, werkelijk een eureka-moment? Dan is het verstandig om de gevonden oplossing meteen op te gaan schrijven. Anders raakt men die oplossing binnen de kortste keren kwijt. Om dat sowieso te kúnnen doen, is het handig om van tevoren reeds pen en papier naast het bed te hebben klaargelegd.

Om überhaupt te kúnnen gaan droomdenken moet men in een toestand van bewustzijnsdaling verkeren. Dit is een geestestoestand die zich vóórdoet tijdens de slaap; tijdens het ontwaken; tijdens het sluimeren; tijdens somnolentie; tijdens hypnose en tijdens EMDR. Als er zich in die toestand remslaap voordoet, zal het droomdenken zich gaan manisfesteren. Tijdens deze slaapfase vindt er veel activiteit plaats in de hersenen. Om van het droomdenken te kunnen gaan profiteren, zal men zich de eventuele droom naderhand wel moeten kunnen herinneren. Mensen die licht slapen onthouden hun droom gemakkelijker, dan mensen die juist diep slapen. Zij worden namelijk vaker wakker en kunnen dan beter hun dromen herinneren. Om dromen te herinneren, moet men er dus voor zorgen dat men licht slaapt. Of dat men bij het wakker worden bijvoorbeeld nog korte tijd gaat liggen snoozen. Mocht men al zittend in een fauteuil, tijdens een powernap van droomdenken willen gaan profiteren, dan zou men een paar knikkers in de hand kunnen nemen, terwijl men een koekenpan onder de corresponderende armleuning heeft geplaatst. Dit alles om er voor te zorgen dat die knikkers in de koekenpan vallen, op het moment dat de spieren zich tijdens het indommelen gaan ontspannen. Als experiment is dat zeker een interessante wijze van handelen, maar men moet dit wel vaak herhalen om te bereiken dat men op zeker moment, bij het wakker worden, verrijkt zal worden met de één of andere ingenieuze inval. Dat het erg belangrijk is dat men de inval meteen gaat opschrijven, blijkt uit het feit dat de tijd waarin mensen na het ontwaken versterkt in staat zijn om tot een bijzondere oplossing van een bepaald probleem te komen, slechts ongeveer 90 seconden duurt. Massa's mensen zullen dan ook spijt hebben gehad van het feit, dat zij de tijdens de slaap gevonden oplossing van een probleem, niet meteen na het slapen zijn gaan opschrijven.

Het is een bekend gegeven dat men in zijn gedachten tijdens de remslaap veel informatie kan verwerken. En het gedurende korte tijd verwerken van al die informatie, kan mensen vervolgens helpen bij het verkrijgen van creatieve gedachten. De verwerking van die veelheid aan informatie vindt plaats via associaties. Als men dat eenmaal weet en als men de betekenis daarvan eenmaal goed tot zich heeft laten doordringen, begrijpt men gemakkelijk dat men creatiever wordt naarmate men over meer informatie beschikt. De zo vermaarde wijsheid van oude mensen is ook op dat principe gebaseerd. Het is evident dat oude mensen gemiddeld over meer kennis beschikken dan jonge mensen. Zolang die oude mensen nog over goede hersenfuncties beschikken, zullen die mensen via het leggen van associaties tussen de verschillende onderdelen van hun kennis, als vanzelf tot meer wijsheid moeten gaan komen.

In de slaapfase die droomslaap wordt genoemd, vormt het gezichtsvermogen (nog) innerlijke beelden, in de vorm van dromen. Dit is duidelijk een activiteit van de hersenen.

Voor de oplettende waarnemer van de ervaringen van dromende mensen, is het duidelijk dat die ervaringen emotioneel lang niet zo ingrijpend zijn dan dat ze bij volle bewustzijn in het dagelijks leven zijn. Tijdens de slaap ervaart men die ervaringen op een min of meer vergelijkbare wijze als waarop men ervaringen in een film waarneemt. De droomervaringen kunnen zeker wel spannend zijn. Maar de mensen die tijdens de slaap een droom hebben beleefd, blijken daar over algemeen veel minder door geëmotioneerd te zijn geraakt, dan het geval is bij een vergelijkbare ervaring bij het volle bewustzijn. De verklaring daarvoor is gelegen in het feit dat het stresshormoon noradrenaline slechts in minieme hoeveelheden in de bloedbaan van slapende mensen aanwezig is.

Om meer over dromen 'an sich' te weten te komen, zou men daar door het aanklikken van deze link meer over te weten kunnen gaan komen