Het grote gevaar van dicht opeen gepakte mensenmassa's

Wanneer men zich als individu in een massa mensen bevindt, kan dat dodelijke gevolgen hebben. In een dergelijke massa van mensen bewegen de mensen zich als in een zee. In een zee van mensen dus! Een dergelijke opeenhoping van mensen kan men dan ook zeer terecht een mensenzee noemen. In principe kan iedereen zich plotseling in een dergelijke dodelijke zee van mensen blijken te bevinden. Maar vooral dus de mensen die de gewoonte hebben om grote bijeenkomsten van mensen te bezoeken. Zoals men dit kan verwachten bij muziekfestivals, of bij zeer populaire sportwedstrijden.

In mensenmassa's kan de druk die door de medemensen op iemand wordt uitgeoefend dermate hoog zijn, dat het gevaar ontstaat dat diegene op zeker moment niet meer kan ademen. Om te kunnen ademen moet men immers in eerste instantie de longen kunnen uitzetten. Als dat door de grote druk van de menigte mensen niet lukt, kan men in het gedrang komen te overlijden aan zuurstoftekort. Dit gevaar is bij jonge mensen en bij vrouwen iets groter dan bij de gemiddelde man. Hoe groter men is, hoe hoger men boven de massa uitsteekt en hoe meer kans men heeft om in die omstandigheden het vege lijf te redden.

Wanneer men in een massa mensen geen fysiek contact heeft met de mansen om zich heen, is de dichtheid van het publiek allicht nog niet zo groot dat men direkt gevaar loopt. Maar als men door de druk van de menigte steeds tegen de omstanders opbotst, is er het onmiskenbare gevaar aanwezig dat de toestand binnen de kortste keren uit de hand zou kunnen gaan lopen. Als men dan ook nog struikelt en op de grond komt te liggen, is de kans op een dodelijk afloop voor de betreffende persoon ondertussen erg groot geworden.

Die persoon loopt dan de reële kans om onder de voet te worden gelopen. In de hierboven beschreven omstandigheden is het van het grootste belang dat men overeind blijft staan. Dit kan men dan het beste doen door zich met de golvende menigte mensen mee te laten voeren. En door er ondertussen voor te zorgen dat men voldoende zuurstof binnen kan krijgen. Door de eigen armen in die omstandigheid beschermend voor de borst omhoog te steken, zal men dan kunnen bereiken dat er enige ruimte voor de ribben en de longen ontstaat. Daardoor zal men gemakkelijker kunnen gaan ademhalen. Komt men dan onverhoeds wel op de grond te liggen, dan kan men proberen het tij voor zichzelf te keren door daar op de grond in de foetushouding te gaan liggen.

Het gebrek aan zuurstof waar mensen in een menigte mee te maken kunnen krijgen, zal die mensen ertoe moeten bewegen om te proberen rustig te ademhalen. En om niet onnodig zuurstof te verspillen door te schreeuwen en te roepen. In een dicht opeen gepakte mensenmassa's zal men daardoor ook nauwelijks redding kunnen vinden.